ಭಂಡಾರಧಾರ ಪ್ರವಾಸ ಕಥನ.. : ಅಧ್ಯಾಯ ೬

Truth and Dare, ಲವ್ವು - ಕ್ರಶ್ಶು - ದೇಶಸೇವೆ ಇತ್ಯಾದಿ..

      ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದ್ದ ಗುಡಿಯನ್ನು ನೋಡಲು ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ಹಿಡಿಯಲಿಲ್ಲ. ಪ್ರಚಾರಪ್ರಿಯನಲ್ಲದವನನ್ನು ನೋಡಲು ಎಷ್ಟು ಜನ ಬಂದಾರು.!? ಅಲ್ಲಿಯ ಜನರೂ ಮುಗ್ಧರು. ದೇವರ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ದಂಧೆ ನಡೆಸಲು ಬರದವರು. ಹಾಗಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಬೇಗನೆ ಹೊರಡಲು ಅನುಕೂಲವಾಯಿತು. ಸಮೀಪದಲ್ಲಿದ್ದ ಕೋಟೆ ನೋಡುವ ಮಾನಸಿಕ ಹಂಬಲ, ದೈಹಿಕ ಶಕ್ತಿ ಎರಡೂ ನನ್ನಲ್ಲಿತ್ತಾದರೂ ಉಳಿದೆಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಕನಿಷ್ಠಪಕ್ಷ ಎರಡರಲ್ಲೊಂದು ಇದ್ದಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದಿಬ್ಬರು ಹೇಗಾದರೂ ಸರಿ ಎಂದರಾದರೂ ಸ್ಪಷ್ಟ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ತಿಳಿಸದೇ ಇದ್ದುದರಿಂದ ನನ್ನ ಪರವಾಗಿದ್ದಿದ್ದು ನನ್ನದೊಂದೇ ಮತ. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಮತಗಳನ್ನು ಪಡೆದವರು ನಡೆದಂತೆ ನಾವೂ ನಡೆಯಬೇಕು. ಅವರು ಭ್ರಷ್ಟರಾದರೆ ನಾವೂ ಭ್ರಷ್ಟರಾಗಬೇಕು. ಯಾಕಂದ್ರೆ ಭ್ರಷ್ಟತನ ಬೇಕೆಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೇ ಅಲ್ವಾ ಅವರಿಗೆ ವೋಟು ಹಾಕಿದ್ದು. ಆದರೆ ಜನರಿಗೆ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲ, ತಾವೇ ಬುದ್ಧಿವಂತರು, ಜನಗಳ ಮನದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಅರಿವಿನ ಬೀಜ ಬಿತ್ತಿ ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿಸುವವರು ಎಂದು ಜನನಾಯಕರು ಅಂದುಕೊಂಡಷ್ಟು ದಿನ ಇದು ಹೀಗೆಯೇ ಸಾಗುವಂಥದ್ದು. ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾತೇಕೆ ? ಉಳಿದವರೆಲ್ಲರ ಆಶಯದಂತೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಮರಳುವ ನಿಶ್ಚಯವಾಯ್ತು. ಮನಸ್ಸು ಹಸಿದು ಸತ್ತರೆ ಕೇಳುವವರಿಲ್ಲ, ಕೊರಡು ದೇಹದ್ದೇ ಚಿಂತೆ. ನೆನಪಿರಲಿ, 'ನೊಂದಾಗಲಷ್ಟೇ ಈ ದೇಹ ನಶ್ವರ, ಜಗತ್ತು ಮಾಯೆ, ಸುಖದಿಂದಿರುವಾಗಲಲ್ಲ'.

      ಮರಳಿ ಹೊರಟಾಗ ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ 'Truth and Dare' ಆಟ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು. ಇದೊಂಥರ 'ಸಂಗೀತ ಕುರ್ಚಿ'ಯಂಥದೇ ಆಟ. ಅಲ್ಲಿ ಸಂಗೀತ ಶುರುವಾದೊಡನೆ ಕುರ್ಚಿಗೆ ಸುತ್ತು ಬರತೊಡಗಿ, ಸಂಗೀತ ನಿಂತೊಡನೆ ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಕೂತವನು ಗೆದ್ದ, ಸಿಗದವನು ಸೋತ. ಆದರಿಲ್ಲಿ ಇದರ ವಿರುದ್ಧ. ಸಂಗೀತ ಶುರುವಾದೊಡನೆ ಸರದಿಯಂತೆ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬ ಕೂತು, ಎದ್ದು ಹೋಗುತ್ತಿರಬೇಕು. ಸಂಗೀತ ಮುಗಿಯುವ ವೇಳೆಗೆ ಯಾರು ಕುಳಿತಿರುವನೋ ಅವನು ಸೋತಂತೆ. ಗೆದ್ದಾತ ಗೆಲುವಿನ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಬೀಗುತ್ತಿರಬೇಕಾದರೆ, ಸೋತವನಿಗೆ ಸೋಲಿನ ಶಿಕ್ಷೆ ಸಾಲದೆಂಬುದಕ್ಕೆ, ಮತ್ತೊಂದು ಶಿಕ್ಷೆಯ ಬರೆ. ಅವನ ಮುಂದೆ ಎರಡು ಆಯ್ಕೆಗಳಿರುತ್ತವೆ. Truth and Dare.
     
      ಸೋತವನ ಆಯ್ಕೆ Truth ಆದರೆ ಉಳಿದೆಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಕೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಆತ ಸತ್ಯವಾದ ಉತ್ತರ ನೀಡಬೇಕು. ಆಯ್ಕೆ Dare ಎಂದಾದರೆ, ಉಳಿದೆಲ್ಲರೂ ಹೇಳಿದ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಆತ ಧೈರ್ಯ ತೋರಬೇಕು. ಆದರೆ ಒಂದು ಸಂಗತಿ ಸತ್ಯವೋ, ಸುಳ್ಳೋ ಎಂದು ತಿಳಿಯುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ ? ವಿಜ್ಞಾನ ಎಷ್ಟೇ ಮುಂದುವರಿದರೂ, ಸುಳ್ಳು ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚುವ ಯಂತ್ರ ಕಂಡುಹಿಡಿದರೂ 'ಇದು ಸತ್ಯ' ಎಂದು ಒಂದನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಕೊನೆಗೆ ಎಷ್ಟೆಂದರೂ ಒಂದು ಸಂಗತಿ ಸತ್ಯ ಅಥವಾ ಸುಳ್ಳುಗಳೆಂದು ನಿರ್ಧಾರವಾಗುವುದು ಕೇಳುವವನಿಗೆ ಆ ವಿಷಯಗಳು ಮೊದಲೇ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ, ಅಥವಾ ಆತ ಕೇಳುವ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿರಬಹುದಾದ ನಂಬಿಕೆಯ ಮೇಲೆಯೇ ಅಲ್ಲವೇ ?

      ಸತ್ಯ ಸುಳ್ಳುಗಳ ಸಂಗತಿ ಹಾಗಿರಲಿ,ಈ ಆಟವನ್ನ ಕುರ್ಚಿಯ ಮೇಲೆ ಕೂತೆದ್ದು ಆಡುವುದಿಲ್ಲವಾದರೂ ಎರಡೂ ಆಟಗಳ ಸಾಮ್ಯತೆಯಲ್ಲಿರುವ ವಿರೋಧವನ್ನೋ, ವಿರೋಧದಲ್ಲಿರುವ ಸಾಮ್ಯತೆಯನ್ನೋ ತಿಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿ ಹೇಳಿದೆ ಅಷ್ಟೇ. ನೀರಿನ ಬಾಟಲಿಯನ್ನು ಹಸ್ತಾಂತರಿಸುತ್ತಲೋ, ಸಂಗೀತವೂ ಇಲ್ಲದೆ ಲೇಖನಿಯಿಂದನ್ನು ತಿರುಗಿಸುತ್ತ ಅದರ ತುದಿ ಯಾರ ಮುಖ ನೋಡುವುದೋ ಅವರು ಸೋತರೆಂದೋ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಪರಿಕರಗಳಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ಆಡಬಹುದು.

      ಆದರೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸತ್ಯ ತಿಳಿಯುವ ಕಾತುರತೆಯಿದ್ದದ್ದು, ಸೋತವನಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಜನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರಿದ್ದರು ? ಅವರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಜನ ಪ್ರೇಯಸಿಯರು ? ಮೊದಲ ನೋಟಕ್ಕಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟವಾಗಿ ಈಗ ನಿಕೃಷ್ಟ ಎನಿಸಿರುವವರು ಎಷ್ಟು ಮಂದಿ? ಈಗಲೂ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕಾಡುವವರೆಷ್ಟು ? ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಆತನಿಗೆ ಯಾರು ಇಷ್ಟ ? ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ಹೆಸರು ಬೇರೆ. Crush, Infatuation, Love ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ. ಹುಡುಗಿಯರ ವಿಷಯದಲ್ಲೂ ಹುಡುಗರಿಗೆ ಇದೇ ಕುತೂಹಲ. ಆಕೆಗೆ ಈ ಹಿಂದೆ ಎಷ್ಟು ಜನ Boy Friendsಗಳಿದ್ರು ? ಈಗೆಷ್ಟು ? ಉತ್ತರ ಹೇಳುವ ಉತ್ಸಾಹದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವೆಷ್ಟೋ ? ಸುಳ್ಳೆಷ್ಟೋ ? ಆದರೆ ಎಲ್ಲರ ಬದುಕೂ ಒಂದೇ ತೆರನಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತೆಂದು ಮಾತ್ರ ಬೇಡ ಎಂದರೂ ಕಿವಿಗೆ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

      ಇನ್ನು ಇವರು ಬಯಸುತ್ತಿದ್ದ ಧೈರ್ಯವೂ ಅಷ್ಟೇ, ಹಳೇ Girl Friend ಹೆಸರನ್ನ ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗು, ಇಲ್ಲಿ ಇದ್ದವರಲ್ಲೇ ಯಾರಲ್ಲಾದರೂ ಪ್ರೀತಿ ಬೇಕೆಂದು ಅಂಗಲಾಚು, ಇಂಥವೇ. ಇದು ಆಟ, ಇದನ್ಯಾಕೆ ಅಷ್ಟು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ತಗೋತೀಯಾ ಅಂತ ನನ್ನ ನೀವು ಕೇಳಿದ್ರೆ, ಎಷ್ಟೋ ಜನ ಜನ್ಮ ಜನ್ಮಾಂತರದ್ದು, ಪರಮ ಪವಿತ್ರವಾದದ್ದು ಎಂತೆಲ್ಲಾ ಕರೆಯೋ ಪ್ರೀತಿ ಕೇವಲ ಒಂದು ಆಟದ ವಸ್ತುವೇ ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆ.
ಇನ್ನು ಆಟ ಗಂಭೀರ ಸ್ವರೂಪದ್ದೇ ಆದರೆ, ಇದಕ್ಕಿಂತ ಗಂಭೀರ ವಿಚಾರಗಳೇನೂ ಇಲ್ವಾ ಅನ್ನೋದು ಇನ್ನೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ.

      Crush, Infatuation, Love ಇವುಗಳಲ್ಲಿರುವ ಸಾಮ್ಯತೆಯಾಗಲೀ, ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಲೀ ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ನಾನು ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ಹೇಳಲಾರೆ. ಆದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿಯೂ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಮನಸ್ಸು ಮಾರಿಕೊಂಡು ಬದುಕುವುದಕ್ಕೆ ಏನಂತ ಕರೀತೀರಿ ? ದೇಹ ಮಾರಿಕೊಂಡು ಬದುಕುವುದು ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆ, ಸೂಳೆಗಾರಿಕೆ ಅಂದಂತೆ ಇದಕ್ಕೂ ಒಂದು ಹೆಸರಿರಬಹುದಲ್ಲವೇ ? ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ ದಯವಿಟ್ಟು ಹೇಳಿ. ನನಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಅನ್ನಿಸುವುದೇನೆಂದರೆ, ಇಂಥ ಮನಸ್ಸು ಮಾರಿಕೊಂಡು ಬದುಕುವ ಕಾಲ ಬರಬಾರದೆಂಬುದಕ್ಕೇ ಬಾಲ್ಯವಿವಾಹ, ಸತಿ ಸಹಗಮನ ಮುಂತಾದ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳು ಶುರುವಾಗಿ, ಅದನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಾರದೆ ಇಂದು ಸಮಾಜ ಸುಧಾರಣೆಯಾಯಿತೋ ಹೇಗೆ ಅಂತ.

      ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾತುಗಳು ಬರೀ ನನ್ನೊಳಗೇ ನಡೆದಿದ್ದು. ನನ್ನ ಪ್ರೌಢಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಣದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿದ್ದ ಸಂನ್ಯಾಸದ ಮೋಹದಿಂದಲೋ, ಪದವಿ ಪೂರ್ವ ಶಿಕ್ಷಣದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿದ್ದ ದೇಶಸೇವೆಯ ಆಶೆಯಿಂದಲೋ ಬೇರೆಲ್ಲಾ ವಿಚಾರಗಳ ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸಿದ್ದು ತುಂಬಾ ಕಮ್ಮಿ. ಪದವಿ ಶಿಕ್ಷಣದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ಎಷ್ಟೋ ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ 'ಆಜಾದ್' ಎಂಬ ಗುಂಪು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು, ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲ ಊರುಗಳಲ್ಲಿ ಜನ ಜಾಗೃತಿ ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕು, ಶ್ರಮದಾನಗೈಯಬೇಕು ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕನಸು ಕಂಡಿದ್ದುಂಟು. ಆದರೆ ಈಗೀಗ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಹುಚ್ಚುತನ ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗಿ, ನಾಳಿನ ಕನಸು ಕಾಣುವ ಭರದಲ್ಲಿ ಇಂದಿನ ಸೊಗವನ್ನು ಮರೆಯಬಾರದೆಂಬ ಬುದ್ಧಿ ಬಂದಿದೆ. ನಾಳೆಯ ಕನಸು ಕಾಣುವವನು ನಾಳೆ ಬಂದಾಗ ನಾಡಿದ್ದಿನ(ನಾಳೆಯ ನಾಳೆ)ಕನಸು ಕಾಣುವಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾದಾನು, ಆದರೆ ಇಂದಿನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವವನು ನಾಳೆಯೂ (ನಾಳೆಯ ಇಂದು) ಖುಷಿಯಿಂದ ಬದುಕಿಯಾನು ಎಂಬ ಸತ್ಯದ ಅರಿವಾಗಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ, ಹೇಗೆ ನನ್ನ ಮನೆಯ ಕೆಲಸ ನಾನು ಮಾಡಿದರೆ ನಾನು ಮನೆಸೇವೆ ಮಾಡಿದೆ ಅಂತ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲವೋ, ದೇಶ ನನ್ನದು ಎಂದು ತಿಳಿದಾಗ ದೇಶಸೇವೆ ಎಂಬ ಮಾತಿನಲ್ಲೂ ಯಾವುದೇ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ ಎಂದೂ ತಿಳಿದಿದೆ.

ಇಂಥದೇ ಯೋಚನೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಗಂಟು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಮರಳುತ್ತಿರುವಾಗ ಊಟಕ್ಕೆಂದು ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್ ಒಂದರ ಬಳಿ ಗಾಡಿ ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಯಿತು. ಇಷ್ಟೊತ್ತೂ ಕಾಣದಿದ್ದ ಹಸಿವು ಈಗ ಶುರುವಾಗಿದ್ದ ನೋಡಿ ಹಸಿವೂ ಕೂಡಾ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವವೇ ? ಎಂದೆನಿಸಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.

ಅದಕ್ಕೆರಡು ರೋಟಿ ತಿನ್ನಿಸಿ ಬರುತ್ತೇನೆ, ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ವಿರಾಮ.