ಭಂಡಾರಧಾರ ಪ್ರವಾಸ ಕಥನ..

ಮೊದಲ ಮಾತು..

ಯೋಚನೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು

 

      ಇಗತ್ ಪುರಿ ಒಂದು ಸುಂದರ ಘಟ್ಟ ಪ್ರದೇಶ, ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಿ ಬಂದರಾದೀತು ಎಂದು ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಯೊಬ್ಬರು ಉಸುರಿದರು. 'ಅಂಥದ್ದೇನಿದೆ ಅಲ್ಲಿ?' ಎಂಬ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದಿಬ್ಬರು ಗೂಗಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಾಡಿದರು. ಸಮೀಪದಲ್ಲಿಯೇ ಭಂಡಾರಧಾರ ಎಂಬ ಸಹ್ಯಾದ್ರಿಯ ತುಣುಕಿರುವುದಾಗಿಯೂ, ಅದು ಕೋಟೆ ಜಲಪಾತಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ನಿಂತಿರುವುದಾಗಿಯೂ ತಿಳಿಯಿತು. ಹೊರಡುವುದೆಂದು ಯೋಜನೆ ಸಿದ್ಧವಾಗತೊಡಗಿತು. ಹೋಗುವುದು ಯಾವತ್ತು, ಬರುವವರು ಎಷ್ಟು ಜನ, ಯಾವ ವಾಹನವನ್ನ ಗೊತ್ತುಮಾಡುವುದು, ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹೊರಡುವುದು ಚರ್ಚೆಗಳು ಶುರುವಾದವು.

ನಾನೂ ಹೋಗಲಾ ?

 

      ಮೇಲಿನ ಅಷ್ಟೂ ಚರ್ಚೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಭಾಗವಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಎಲ್ಲಾ ನಡೆದಿದ್ದು ನನ್ನ ಸುತ್ತಲೇ ಆದ್ದರಿಂದ ವಿಷಯವಷ್ಟೂ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಕೋಟೆ, ಜಲಪಾತಗಳನ್ನು ಕಾಣುವ ಆಶೆಯಂತೂ ಇದ್ದೇ ಇತ್ತು. ಆದರೂ ಹಿಂದೆಂದೂ ಎಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗದ ನನಗೆ ಈಗ 'ನಾನೂ ಬರುವೆ' ಎನ್ನಲು ನಾಲಿಗೆ ತಿರುಗಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನಿಂದ ಅವರೆಲ್ಲರ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಭಂಗ ಬರಬಾರದಷ್ಟೇ. ಮುಂಬಯಿಗೆ ಬಂದ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಚಲನಚಿತ್ರಕ್ಕೋ, ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಹೋಗುವಾಗ ಅವರೆಲ್ಲಾ ನನ್ನನ್ನೂ ಕರೆದಿದ್ದೂ ಇದೆ. ಆದರೆ ಮಹಾನಗರಿಯಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟೊಡನೆ ಒದಗಬಹುದಾದ ಖರ್ಚನ್ನು ನೆನೆದೇ ಬೆಚ್ಚಿ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೋಗದೆ ಕೂತಿದ್ದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಒಂದು ಚಲನಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ವ್ಯಯಿಸುವ ದುಡ್ಡಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕ ಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂಬ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಬೇರೆ. ಕಛೇರಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಚಹಾಕ್ಕೆ ಕರೆದರೂ ತುಂಬಾ ಸಾರಿ ಏನಾದರೂ ನೆಪವೊಡ್ಡಿ ಹೋಗದೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೂ ಇದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಚಹಾ-ಕಾಫಿಗಳ ಚಟ ಅಷ್ಟೊಂದು ಗಾಢವಾಗಿ ಅಂಟಿಲ್ಲದಿರುವುದು ಒಂದು ಕಾರಣವಾದರೆ ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾಕ್ಕಿಂತಲೂ ಜಾಸ್ತಿ ನಡೆಯುವ ಮಾತುಕತೆಗಳಲ್ಲೂ ನನಗಿರುವ ಅನಾಸಕ್ತಿ ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣ. ಕೆಲವೇ ಬಾರಿ ಹೋದಾಗಿನ ಅನುಭವದಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದೂ ಇದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾನೊಂಥರ ಎಲ್ಲರೊಳಗೊಂದಾಗದ ಮಂಕುತಿಮ್ಮನಾಗಿಯೇ ಇಷ್ಟುದಿನ ಕಳೆದೆ. ಇದು ಯಾರ ಮೇಲಿನ ಅಸಮಧಾನದಿಂದಲ್ಲವಾದರೂ ನಾನು ಯಾಕೋ ಹಾಗೇನೇ. ಇಂತಿಪ್ಪ ನನಗೆ ಈಗ ಇವರೆಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ನಾನೂ ಹೋಗಲಾ ಎಂಬ ಯೋಚನೆ ಮೂಡುತ್ತಿತ್ತು.

ಕರೆ ಬಂತು

      'ನೀನೂ ಬರ್ತೀಯಾ ?' ಯಾವತ್ತೂ ಹೊರಡದವ, ಇವತ್ತೂ ಬರಲಾರ ಎಂದುಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನೆ ತಮಾಷೆಗಾಗಿ ಕೇಳಿದ್ದೋ, ಬಂದರೆ ವಾಹನದ ಖರ್ಚು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಜೇಬಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾದೀತೆಂದು ಕರೆದರೋ, ಇನ್ನೇತಕ್ಕೋ. ಆಗ ಅದೇನೂ ಯೋಚಿಸದೆ 'ಹ್ಞೂ!!' ಎಂದು ಬಿಟ್ಟೆ. ಮೊದಲು ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು ತಮಾಷೆಗೆ ಅಂದುಕೊಂಡರೋ ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಒಂದಿಷ್ಟು ಜನ ಹೊರಡಲು ಸಿಧ್ಧವಾಗಿದ್ದೂ ಆಯ್ತು. ಏನೋ ಒಂದು ಉದ್ವೇಗದಿಂದ 'ಅಸ್ತು' ಎಂದವರಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಸುತ್ತು ಯೋಚಿಸಲು ಒಂದಿಷ್ಟು ಸಮಯ ಕೊಟ್ಟು ಸಂಜೆಗೆ ಅವರವರ ನಿರ್ಧಾರ ತಿಳಿಸಲು ಸೂಚಿಸಲಾಯಿತು. ಸಂಜೆಗೆ ಹತ್ತು ಜನ ಹೊರಡಲು ಸಿಧ್ಧರಾದರು. ಅದೇ ಬರುವ ಶನಿವಾರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ೪.೩೦ಕ್ಕೆ ಮುಂಬಯಿ ಬಿಡುವುದೆಂದೂ, ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ Tempo Traveller ಗೊತ್ತು ಮಾಡಿದ್ದೂ ಆಯ್ತು. ಇನ್ನು ಹೋರಡುವುದೊಂದೇ ಬಾಕಿ. ಆ ಕ(ವ್ಯ)ಥೆ ಮುಂದಿನ ಅಧ್ಯಾಯಗಳಲ್ಲಿ.